Griekse moussaka vs Spaanse paella: een zomers dilemma

Ik kijk al reikhalzend uit naar de vakantie en ik ben waarschijnlijk niet alleen. Ik ben een echt zonnemens en word depri van ons Belgisch kwakkelweer… Ik hou van het zuiden: de dolce far niente-mentaliteit, de hartelijke mensen, het zalige klimaat, maar vooral de zuiderse keuken. Mijn favoriete landen bij uitstek zijn Spanje en Griekenland. Vraag me niet om te kiezen. #ikkanniekiezen. En dus wissel ik beide bestemmingen elke zomervakantie af: het ene jaar Spanje, het jaar erna Griekenland of een van de Griekse eilandjes.

Van tapa over paella tot crema Catalana: eviva Espana!

Vakantie, da’s voor mij… niks doen. Het hele jaar door loop ik rond als een Duracell konijn: voltijds werken, lopen, fietsen, kokkerellen, bloggen,… Ik gun mezelf geen moment rust, maar op vakantie is dat net het omgekeerde. Een (kook)boek, een zwembad en een luie zetel, meer heb ik niet nodig om gelukkig te zijn. Of toch wel, local food! Ben ik in Spanje, dan geniet ik uitgebreid van een aperitief met allerlei tapas: patatas bravas, aubergine- en prosciuttorolletjes en kabeljauwballetjes op een stokje zijn mijn favoriet. Laat dat extra glaasje sangria maar komen…







Als hoofdgerecht kies ik keer op keer voor paëlla. Versgemaakt, dat smaakt! Bij mij moet een paella traditioneel zijn met alles erop en eraan: met kip én veel zeevruchten én chorizo. Lokaal wijntje erbij en I’m in heaven!



Uiteraard laat ik nog een gaatje voor het dessert. En ook wat toetjes betreft, hou ik van traditie: in Frankrijk eet ik een crème brûlée, in Spanje een crema Catalana. Veel verschil is er niet, maar toch: de citroen- of sinaasappelschil zorgt voor een extra toets. Muy bien!

Mezze, moussaka: mmmmmmh!

Al van bij het aperitief ben ik helemaal in mijn sas op vakantie in Griekenland: ik ben dol op de anijssmaak van een frisse Ouzo. Geef mij daarbij een vers stuk stokbrood met een portie tzatziki en ik ben met geen stokken meer weg te krijgen.



Als voorgerecht kies ik steevast voor een mezze. Het sharing is caring principe dat dezer dagen zo hip is in onze contreien werd in Griekenland uitgevonden: allemaal lekkere hapjes op tafel en iedereen tast toe. Wat er voor mij niet mag ontbreken zijn gevulde druivenbladeren, feta empanada’s en gefrituurde aubergines met yoghurtsaus. Uiteraard mag ook de traditionele Griekse salade niet op tafel ontbreken. Aanvalleuh!









Wat het hoofdgerecht betreft, wordt de keuze moeilijker: enerzijds ben ik dol op moussaka, uiteraard met lamsgehakt (what else?), maar anderzijds kan ook een vegetarische spanakopita mij wel bekoren. Deze Griekse klassieker, bestaande uit laagjes filodeeg met spinazie en feta, is heerlijk smeuïg vanbinnen met een krokant laagje.





Wat het dessert betreft, is er dan weer geen twijfel mogelijk: baklava! Baklava bestaat uit laagjes filodeeg en wordt gevuld met gemalen nootjes, meestal walnoten of pistache maar ook wel amandelen. Al wordt er soms ook nog kaneel, kardemom, kruidnagel, citroen- of sinaasappelrasp, rozenwater en vanillesuiker toegevoegd. Het gebakje wordt tot slot doordrenkt met een mierzoete suikersiroop. Mmmmmmh! Geen wonder dat ik altijd een paar kilogram bijkom op vakantie... ;-)