Ik ben verknocht aan Italië! Al verschillende keren ben ik er op vakantie geweest en elke keer opnieuw is het één groot feest. Er stroomt een beetje Italiaans bloed door mijn aderen, en dat heeft de liefde alleen maar aangewakkerd.
De laatste jaren ging ik voornamelijk op vakantie naar het Italiaanse eiland Sardinië: heerlijk Italiaans maar toch met een héél eigen en iets ingetogener karakter. Het zal dus niet verbazen dat dit zich ook vertaalt op je bord. Meet Pane Carasau, een excellent voorbeeld van hoe subliem een simpele en eerlijke keuken kan zijn!
Pane Carasau is een lokale specialiteit met een verhaal. Traditioneel werd het gegeten door herders die wekenlang met hun schapen de bergen introkken. Het is een flinterdun en licht brood, dat meermaals afgebakken wordt tussen twee platte stenen. Het brood is daardoor niet alleen dun, maar ook lekker krokant. In de volksmond wordt het daarom ook wel eens carta di musica (muziekpapier) genoemd.
Ook vandaag de dag wordt Pane Carasau nog geserveerd in de moderne keuken. Heerlijk bij een lekkere dip of een bordje antipasti. Je kan het brood zelf bakken of je kan het helemaal zelf kopen in een Italiaanse speciaalzaak. Pane Carasau blijft wekenlang goed, dus sla meteen een grote hoeveelheid in!
Wanneer de schapenherders van hun tocht terugkwamen, gebeurde het vaak dat de overgebleven broodvellen in stukken gebroken waren. Deze belandden niet in de vuilnisbak maar vormden de basis van een heerlijk Sardijns gerecht: Pane Frattau. Het 'gebroken brood' werd bij thuiskomst in een kom gelegd en overgoten met bouillon. Hier deden ze verse tomatensaus en geraspte pecorini sardo over. Op deze manier bekom je een soort van lasagne, maar dan zonder pasta. Als kers op de taart werd de Pane Frattau afgewerkt met een gepocheerd eitje, verse basilicum en opnieuw een royale toef pecorino sardo (wat eveneens een topproduct van Sardse bodem is). Het hoeft niet altijd pizza of pasta te zijn, toch?
De laatste jaren ging ik voornamelijk op vakantie naar het Italiaanse eiland Sardinië: heerlijk Italiaans maar toch met een héél eigen en iets ingetogener karakter. Het zal dus niet verbazen dat dit zich ook vertaalt op je bord. Meet Pane Carasau, een excellent voorbeeld van hoe subliem een simpele en eerlijke keuken kan zijn!
Pane Carasau is een lokale specialiteit met een verhaal. Traditioneel werd het gegeten door herders die wekenlang met hun schapen de bergen introkken. Het is een flinterdun en licht brood, dat meermaals afgebakken wordt tussen twee platte stenen. Het brood is daardoor niet alleen dun, maar ook lekker krokant. In de volksmond wordt het daarom ook wel eens carta di musica (muziekpapier) genoemd.
Pane carasau is een Sardijns herdersbrood, ook wel 'carta di musica' genoemd
Ook vandaag de dag wordt Pane Carasau nog geserveerd in de moderne keuken. Heerlijk bij een lekkere dip of een bordje antipasti. Je kan het brood zelf bakken of je kan het helemaal zelf kopen in een Italiaanse speciaalzaak. Pane Carasau blijft wekenlang goed, dus sla meteen een grote hoeveelheid in!
Wanneer de schapenherders van hun tocht terugkwamen, gebeurde het vaak dat de overgebleven broodvellen in stukken gebroken waren. Deze belandden niet in de vuilnisbak maar vormden de basis van een heerlijk Sardijns gerecht: Pane Frattau. Het 'gebroken brood' werd bij thuiskomst in een kom gelegd en overgoten met bouillon. Hier deden ze verse tomatensaus en geraspte pecorini sardo over. Op deze manier bekom je een soort van lasagne, maar dan zonder pasta. Als kers op de taart werd de Pane Frattau afgewerkt met een gepocheerd eitje, verse basilicum en opnieuw een royale toef pecorino sardo (wat eveneens een topproduct van Sardse bodem is). Het hoeft niet altijd pizza of pasta te zijn, toch?
Pane frattau, een lasagne van Sardinië met pane carasau als basis
