In Italië, of in Italiaanse restaurantjes hier in eigen land, krijg je na het eten soms een glaasje limoncello aangeboden. Het is een digestief op basis van citroen. Die zoet-zure smaak, daar moet je van houden natuurlijk. Persoonlijk vind ik het heerlijk, zeker als hij ijskoud geserveerd wordt met daarbij een krachtige espresso!
Traditioneel wordt limoncello gemaakt van citroenen afkomstig uit Sorrento in de provincie Napels. Als dit het geval is, dan krijgt de fles het keurmerk I.G.P. (Indicazione geografica protetta/ beschermde geografische aanduiding). Limoncello wordt ook nog in andere delen van Italië en zelfs in het buitenland geproduceerd. Deze producten krijgen dan niet het keurmerk. Maar betekent dit dan dat ze ook minder lekker zijn? Nee, het is vooral een kwestie van smaak ook.
Sommige limoncello’s worden machinaal gemaakt, maar je hebt er ook veel die nog steeds op ambachtelijke wijze worden bereid. In Italië heb je heel wat families die hun eigen limoncello brouwen, dus wie weet vind je het wel leuk om ook een limoncello te maken van jouw ‘famiglia’!
Je kan dus ook zelf thuis limoncello maken, maar dan moet je wel wat geduld hebben en een kistje vol (biologische) citroenen. Voor het maken van limoncello wordt de zeste (citroenschil) van de citroen gemengd met water, suiker en alcohol. Het goedje wordt enkele weken bewaard zodat het kan fermenteren. Pas daarna is het klaar en kan je er lekker een glaasje van uitschenken.
Limoncello wordt niet alleen maar als digestief gebruikt, maar wordt ook vaak verwerkt in desserten. In deze trifle met blauwe bessen, geeft de limoncello een pittige toets aan het dessert.
Limoncello is het lekkerste ijskoud, dus waarom er niet gelijk sorbet van maken?
Of misschien heb je tijdens warme zomerdagen meer zin in een lekkere verfrissende cocktail? Probeer dan zeker deze White Italian.
Citroenen uit Sorrento
Traditioneel wordt limoncello gemaakt van citroenen afkomstig uit Sorrento in de provincie Napels. Als dit het geval is, dan krijgt de fles het keurmerk I.G.P. (Indicazione geografica protetta/ beschermde geografische aanduiding). Limoncello wordt ook nog in andere delen van Italië en zelfs in het buitenland geproduceerd. Deze producten krijgen dan niet het keurmerk. Maar betekent dit dan dat ze ook minder lekker zijn? Nee, het is vooral een kwestie van smaak ook.
Zelf aan de slag
Sommige limoncello’s worden machinaal gemaakt, maar je hebt er ook veel die nog steeds op ambachtelijke wijze worden bereid. In Italië heb je heel wat families die hun eigen limoncello brouwen, dus wie weet vind je het wel leuk om ook een limoncello te maken van jouw ‘famiglia’!
Je kan dus ook zelf thuis limoncello maken, maar dan moet je wel wat geduld hebben en een kistje vol (biologische) citroenen. Voor het maken van limoncello wordt de zeste (citroenschil) van de citroen gemengd met water, suiker en alcohol. Het goedje wordt enkele weken bewaard zodat het kan fermenteren. Pas daarna is het klaar en kan je er lekker een glaasje van uitschenken.
Niet alleen maar als digestief
Limoncello wordt niet alleen maar als digestief gebruikt, maar wordt ook vaak verwerkt in desserten. In deze trifle met blauwe bessen, geeft de limoncello een pittige toets aan het dessert.
Trifle met blauwe bessen en citroen
Limoncello is het lekkerste ijskoud, dus waarom er niet gelijk sorbet van maken?
Limoncello sorbet, heerlijk verfrissend!
Of misschien heb je tijdens warme zomerdagen meer zin in een lekkere verfrissende cocktail? Probeer dan zeker deze White Italian.
White Italian
